Msza Św. Niedziela godz. 11.30., środa i sobota g.18.00.
Do końca II wojny światowej kościół w Długiem był świątynią protestancką. Gdy przybyli tutaj po wojnie w 1945 roku pierwsi Polacy, to kościół zajęty był przez Rosjan i służył im jako sala rozrywkowa, a prezbiterium było miejscem dla orkiestry. Pod koniec 1945 roku Rosjanie podpalili kościół – jednak udało się pożar ugasić. Spaleniu uległy organy i żyrandole. Kiedy ostatecznie Rosjanie opuścili wioskę, a było to wiosną 1946 roku ludność która tutaj przybyła uporządkowała kościół i przystąpiła do odprawiania nabożeństw w obrządku rzymskokatolickim. Kościół poświęcono 25 lipca 1946 r. , a duszpasterstwo sprawowali księża Towarzystwa Chrystusowego z Chociwla.
Kościół położony jest w środku wsi, na placu o kształcie wydłużonego trójkąta. Obok kościoła usytuowany jest czynny cmentarz, otoczony kamiennym murem. Najstarsze zachowane nagrobki pochodzą z XIX w. Kościół jest gotycki, z kamienia, wzniesiony w XIV w. Początkowo był budowlą bezwieżową.
W końcu XIX w. kościół przeszedł gruntowny remont i rozbudowę. Od wsch. dobudowano wówczas trójbocznie zamknięte prezbiterium. Po stronie wsch. znajdują są też dwie zakrystie. Od zach. stanęła wieża na rzucie kwadratu, w dwóch trzecich swej wysokości z głazów kamiennych, wyżej z cegły, zwieńczona czworobocznym ostrosłupem krytym blachą. Przy wieży z dwóch stron widać ceglane przybudówki, jedna z nich wykorzystana jako kaplica przedpogrzebowa. Wnętrze jest salowe, przykryte stropem podwyższonym. Prezbiterium jest bardzo wysoko wyniesione.
W centrum wisi obraz Patronki kościoła św. Anny, po lewej stronie obraz 'Jezu, ufam Tobie’, po prawej zaś 'Matka Boża Nieustającej Pomocy’. W ołtarzu umieszczony jest krzyż maltański, znaleziony na placu kościelnym. Na ścianach wisi 'Droga krzyżowa’, wykonana przez Krzysztofa Rogalskiego ze Szczecina. Sceny stacji są na rzucie koła na tle krzyża greckiego.
